ഒരു അധ്യായന വർഷം അവസാനിക്കുമ്പോൾ

  വീണ്ടുമൊരു അധ്യായന വർഷം കൂടി നമ്മിൽ നിന്നും കൊഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കുകയാണ്. വളരെ കുറഞ്ഞ അധ്യായന ദിനങ്ങൾ മാത്രമുള്ള ഒരു വർഷം. നിപ്പയിൽ തുടങ്ങി മഹാപ്രളയത്തിൽ മുങ്ങി കൊറോണയിൽ അവസാനിച്ച വല്ലാത്തൊരു വർഷം. ഈ വർഷത്തിൽ നമുക്കോരോരുത്തർക്കും ഉണ്ടായ അനുഭവങ്ങൾ, ലഭിച്ച അറിവുകൾ എല്ലാം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും.
  എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ വർഷം ഏറെ പ്രാധാന്യമുള്ളതായിരുന്നു. ഈ വർഷത്തിലാണ് ഞാനൊരു അദ്ധ്യാപകനായത്. ഏറെ സന്തോഷ പ്രദവും എന്നാൽ അതിലേറെ സങ്കടകരവുമായ ഒരു വർഷമായിരുന്നു ഇത്.
  എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന എന്നെ മനസിലാക്കുന്ന എന്റെ വളരെയടുത്ത ചുരുക്കം ചില സുഹൃത്തുക്കൾ, അവരിൽ നിന്നും വളരെപ്പെട്ടെന്ന് അകന്നു എന്നതും അവരിൽ പലരെയും മനസിലാക്കാൻ വൈകി എന്നതും എനിക്കെന്നും ഒരു സങ്കടം തന്നെയായിരുന്നു. അവരിൽ പലരുമാണ് എന്നെ ഇന്ന് കാണുന്ന ഞാനാക്കിയത് എന്നെനിക്ക് ഉത്തമ ബോധ്യമുണ്ട്. അവരിൽ ഞാൻ മൂലം മാനസികമായി വേദനിച്ചവരുണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപാട് സങ്കടം സഹിച്ചവരുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും ഇന്നും അവരുമായുള്ള ബന്ധം തുടരുന്നു. ഇന്ന് അവരെയോർക്കുമ്പോൾ അഭിമാനമാണ്, സന്തോഷമാണ്. നഷ്ടമായ ക്ലാസുകൾ പറഞ്ഞു തരുമോ എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞു തരാമെന്ന് പറയുന്ന പ്രിയപ്പെട്ടവർ...
  2019 സെപ്റ്റംബർ 30 ആം തിയതി, കോളേജിൽ നിന്നുംTC വാങ്ങിയ ദിവസം, രാത്രിയിൽ, "നീ വിഷമിക്കേണ്ട ഞങ്ങളൊക്കെ എന്നും നിന്നോടൊപ്പമുണ്ടെന്ന്" മെസേജ് അയച്ച, "നീ വെഷമിക്കണ്ട, പലരുടെയും വലിയ ആഗ്രഹം നീ ചെറുപ്പത്തിൽ നേടിയെടുത്തില്ലേ... ഇനി നാളെയെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞ് സമാധാനപ്പെടുത്തിയ പേര് വെളിപ്പെടുത്താൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവർ. ഇവരൊക്കെ തന്നെയാണ് ഇന്നും എന്റെ പ്രതീക്ഷ.
  ഈ ഒരു വർഷം കൊണ്ട് തന്നെ ഒരുപാട് പുതിയ സൗഹൃദങ്ങൾ ഉണ്ടായി എന്നതായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷം. അതോടൊപ്പം തന്നെ എന്നും ഓർമിക്കാൻ ഒരുപാട് ഓർമ്മകൾ ലഭിച്ചു എന്നതും.
  ആദ്യമായി പരിചയപ്പെട്ട ചാലിയത്തെ പ്രിയ വിദ്യാർത്ഥി ഫിനാനും 7G ക്ലാസിലെ എപ്പോഴും പുഞ്ചിരിച്ചു നടക്കുന്ന അൻസിലും, ഐമൻ ശൗഖിയുമെല്ലാം വല്ലാത്ത ഓർമകളായിരുന്നു നൽകിയത്. അത് പോലെ തന്നെ അവിടത്തെ പ്രിയ അദ്ധ്യാപക സുഹൃത്തുക്കളും.
   ജൂൺ 10 മുതൽ ഓഗസ്റ്റ് 22 വരെയുള്ള കാലം ചാലിയം UHHSS ലായിരുന്നു.പിന്നെ 1 മാസക്കാലം വെറുതെ വീട്ടിലിരുന്നു. ഒക്ടോബർ 1 മുതൽ നവംബർ 8 വരെ കമ്പിളിപ്പറമ്പ AMUP സ്കൂളിലായിരുന്നു. അവിടെയുള്ള സൗഹൃദ ബന്ധം ഇന്നും തുടരുന്നതാണ്.
  എന്റെ 2 സഹപാഠികളുടെ പിതൃസഹോദരനും ഭാര്യയും (റസാഖ് മാഷും സാജിദ ടീച്ചറും) ഉമ്മയുടെ അനിയത്തിയും (ജുവൈബ ടീച്ചർ) ആനന്ദ് സാറും സൗമ്യ ടീച്ചറും സൂറ ടീച്ചറും നിഹാൽ സാറും റഷ ടീച്ചറും മുനീർ മാഷുമെല്ലാം വലിയൊരു കൂട്ടായിരുന്നു. അത് പോലെ തന്നെ അവിടത്തെ വിദ്യാർത്ഥികളും.
  പ്രിയ വിദ്യാർത്ഥികളായ ഫറയും ഫർഹയും ഹാഷിമും സാജിറും നസീഫും അനീസും ദിയയും റാനിയയും രണ്ടാം ക്ലാസിലെ അർഷാനയും ഒന്നാം ക്ലാസിലെ കുട്ടിക്കുറുമ്പൻ ഹനാനുമെല്ലാം എന്നെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചവരായിരുന്നു.അത് പോലെ തന്നെ എത്രയോ പ്രിയപ്പെട്ടവരും.
  വളരെപ്പെട്ടെന്ന് ഒറ്റയടിക്ക് തന്നെ ചാലിയത്തെ മനാർ സ്കൂളിലേക്ക് മാറിയപ്പോഴുള്ള വേദന ചെറുതൊന്നുമല്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ അവിടത്തെ സഹപ്രവർത്തകർക്കിടയിലേക്കിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് എന്താണ് മനാർ എന്ന് വ്യക്തമായത്. അത് വലിയൊരു പ്രകാശ ഗോപുരം തന്നെയായിരുന്നു.
  ഒരു മകനെപ്പോലെ പരിഗണിച്ച് ഉപദേശ നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകി ഒപ്പം നിന്ന മുതിർന്ന അദ്ധ്യാപകരും ഒരു അനിയനെപ്പോലെ കണ്ട് പരിചരിച്ച ഇന്നും എപ്പോഴും ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ് അടി ഉണ്ടാക്കാൻ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന നുസ്രത്ത് ടീച്ചറും ഹിബ ടീച്ചറും ബാനു ടീച്ചറും റോഷ്ന ടീച്ചറും എല്ലാം നൽകിയത് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അനുഭവങ്ങളും പാഠങ്ങളുമായിരുന്നു.
  വളരെ നിർണായകമായ ഈ ഒരു വർഷം പെട്ടെന്ന് അവസാനിച്ചതിൽ ഏറെ സങ്കടമുണ്ട്. അടുത്ത അദ്ധ്യായന വർഷം നമുക്ക് മനോഹരമാക്കാം. മഹാമാരികളും ബുദ്ധിമുട്ട്കളുമില്ലാത്ത ഒരു അദ്ധ്യായന വർഷത്തിനായി നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം.
  കുറഞ്ഞ കാലങ്ങളാണെങ്കിലും ആത്മബന്ധങ്ങൾ പലതും അതുപോലുണ്ടെന്നതും ആഹ്ലാദകരമാണ്. എന്റെ പ്രിയ മക്കൾ ഇനിയും ഉയരങ്ങൾ കീഴടക്കട്ടെ....

സ്നേഹപൂർവ്വം,
അമീൻ തിരുത്തിയാട്

അനുബന്ധ പോസ്റ്റുകൾ👇

എഴുപത്തി രണ്ട് സുന്ദര ദിനങ്ങൾ -
 https://ameenthiruthiyad.blogspot.com/2019/08/blog-post_22.html?m=1

കമ്പിളിപ്പറമ്പിലെ മറക്കാനാവാത്ത 39 ദിനങ്ങൾ -
  https://ameenthiruthiyad.blogspot.com/2019/11/39.html?m=1

75 ദിവസം... അത് വെറും ദിവസങ്ങളല്ല -
  https://ameenthiruthiyad.blogspot.com/2020/02/75.html?m=1